φλυζάκιον

τὸ, Α

υποκορ. μικρή φλύκταινα.

[ΕΤΥΜΟΛ. Όρος τού ιατρικού λεξιλογίου σχηματισμένος από το ρ. φλύζω / φλύω είτε με τη σημ. «βράζω, ξεχειλίζω, αναβλύζω» (για υγρό που βράζει) είτε με τη σημ. «φουσκώνω, πρήζομαι» (για τις σημ. βλ. λ. φλύω) με επίθημα -άκιον (< ουσ. σε -αξ, -ακος), πρβλ. σπινθηρ-άκιον: σπινθήρ].